Vida cotidiana

Na de eerste week, waarin je alle vakken kon volgen, is deze week de definitieve inschrijving begonnen aan de Facultad de Geografia e Historia. Ik heb me ingeschreven voor drie vakken die betrekking hebben op de de geschiedenis van Latijns-Amerika. Daarnaast nog een vak dat gaat over de verschillende nationalismen in Spanje (dus over de Basken, de Catalanen, de Galiciërs en de het Spaans nationalisme). Tot slot heb ik een vak gekozen waar ik totaal geen voorkennis van heb, namelijk over het Byzantijnse Rijk en de Islam in de Middeleeuwen.

Zoals gezegd, heb ik relatief veel les, maar inhoudelijk is het heel anders dan de massacolleges of de intensieve seminars (werkcolleges) die we in Nederland gewend zijn. Voor elk van de vijf vakken staan drie uren college in de week, waarbij we met zo´n 10-15 studenten les krijgen. De lessen en ook het huiswerk (!) doen erg denken aan de middelbare school. Voor de meeste vakken staan wekelijks kleine opdrachten op het programma. Van het beschrijven van een fictieve route door Midden-Amerika tot het recenseren of samenvatten van een artikel uit de Spaanse krant ´El País´ over de invloed van de conquistadores op de muziek van de inheemse bevolking.

Ach, het houdt je van de straat en het is goed om je Spaans te verbeteren, maar ja, juist die straat maakt het zo leuk om hier in Salamanca te zijn. Laatst was het echt mooi weer (lees: zo´n 16 graden en volle zon), dan zit het Plaza Mayor vol met studenten die picknicken in de zon, ouderen die enthousiaste gesprekken voeren met elkaar, groepen toeristen die zich verbazen over de - door de zon geaccentueerde - goudgele gloed van de gebouwen. Dan, is Salamanca op z´n mooist. Ook al ben ik hier nog maar goed twee weken, een toerist ben je ook niet meer. Vlug passeer je de mooie gebouwen, omdat je wasmiddel moet kopen, of gehaast wandel je langs de Casa de Las Conchas op weg naar college. Ook dat heeft z´n charme.

Na de lessen, maar vooral na de siesta (elke dag tussen ongeveer 14u - 17-), bloeit het sociale leven op in de stad. Elke dag ontmoeten mensen elkaar op het Plaza, en als student ontmoet je elke dag nieuwe mensen. De ene dag drink je koffie met meiden uit la Ciudad de Mexico, de andere ga je voor een caña en een pincho (biertje en tapa) met een groep doctoraalstudenten uit Napoli naar een bar in de Calle Van Dyck. Gisteren bijvoorbeeld - owja, ik woon boven twee barretjes. De ene is het hoofdkwartier van een internationale studentenorganisatie (ADEIS) en daarnaast internetcafé en sushibar. Een chille plek met echt goede koffie. De andere is een ´cerveceria´, zegmaar een speciaalbiercafé, waar ze ook eten serveren. Ja, gisteren. Gisteren, was natuurlijk de dag van het schaatsen. De revanche van Sven Kramer op 2010. Heel enthousiast kon ik de andere internationale studenten hiervoor niet maken, maar uiteindelijk heb ik met Manuel (uit Venezuela), Gerard (Mexico) en Emmy (Finland) de geweldige rit van Jorrit Bergsma gezien! Met Nederlands commentaar op mijn telefoon van Radio 1, was het echt genieten!

En gisteravond stond natuurlijk de Champions Leaguewedstrijd FC Barcelona - Manchester City op het programma die hebben we uiteindelijk bij een meisje uit Ávila gezien, die net zoals de meeste mensen hier voor Real Madrid is. Uiteraard weer in een internationale samenstelling. Voor de wedstrijd gingen we natuurlijk eerst naar een bar om wat te eten en drinken en de eerste helft te kijken.

Tsja, dat is misschien wel het allerleukste van de Erasmus uitwisseling tot nu toe, ongeacht de bestemming: het internationale aspect. Je ontmoet zoveel mensen met zoveel verschillende achtergronden. Natuurlijk, het zijn wel allemaal studenten, maar toch. Het is super interesant om het te hebben over de verschillende talen, geschiedenissen en verhalen. Iedereen heeft zijn eigen redenen om hier te studeren of waarom hij het Spaans machtig is of juist wil verbeteren. Uiteindelijk zijn we toch allemaal niet zo verschillend.